Vandaag neem ik jou mee in een onderwerp waar ik jarenlang zelf mee geworsteld heb.
Gewoon ‘zijn’ in een maatschappij die gefocust is op ‘doen’ – het afvinden van to do lijsten en presteren. Altijd bezig blijven. Het woord ‘druk’ is nog nooit zo veel gevallen als de afgelopen jaren.
De angst om te falen kan verlammend werken, maar misschien nog verraderlijker is de angst om te slagen. Want wat als het écht lukt? Wat als succes betekent dat je meer verantwoordelijkheid krijgt dan je aankunt?
In deze blog neem ik je mee in beide angsten… Hoe ze zich uiten, waarom ze je tegenhouden en vooral hoe je er anders mee om kunt gaan. Zodat je met meer vertrouwen kunt ondernemen, zonder jezelf uit te putten.
Blijjjjjjjven gaan!
En ook ik ben er heel lang schuldig aan geweest. Toen ik startte met ondernemen in 2019 studeerde ik nog, was ik net gaan samenwonen en aan mijn masterproef bezig. Daar kwam in de loop van 2020 dan nog solliciteren en een job zoeken bij, midden in corona. Zelfs toen ik in 2021 uitviel in burn-out en door bijkomende depressie 1,5 jaar ‘uit’ was, stond ik altijd ‘aan’.
Het fulltime ondernemerschap heeft mij gered, vooral om mij nog eens op de muur te laten knallen waarvan ik dacht dat ik ze al lang gepasseerd was. Op 1,5 jaar tijd startte ik in hoofdberoep als consultant voor creatieve productondernemers, organiseerde ik netwerkevents en markten, opende ik een cadeauwinkel, mijn eventlocatie & podcast.
De muur kwam ik opnieuw tegen rond maart/april 2024. Ik zat op mijn limieten, ik kon niet meer.
Ik ben nog enkele maanden blijven doorzetten want ‘dat was toch hoe het hoorde? Ik mocht toch niet opgeven als het efkes moeilijk ging?’. Opgeven staat niet in het woordenboek dat ik meegekregen heb van thuis.
En toch heb ik de knoop doorgehakt. Ik stopte met de winkel in juni 2024, waar ik 2-3 dagen per week te vinden was. Begin juli ging ik naar de dokter en die zei ‘het is tijd om voor uzelf te zorgen nu, ik zet u op ziekte en ge moogt nog geen extra uren aanvragen tot ge u wat beter voelt’. Het uur nadat ik thuis gezet ben, haalde ik mijn website offline, ik kondigde aan op mijn instagram dat ik alles even on hold moest zetten.
De angst om te falen kan verlammend werken, maar misschien nog verraderlijker is de angst om te slagen. Want wat als het écht lukt? Wat als succes betekent dat je meer verantwoordelijkheid krijgt dan je aankunt?
In deze blog neem ik je mee in beide angsten… Hoe ze zich uiten, waarom ze je tegenhouden en vooral hoe je er anders mee om kunt gaan. Zodat je met meer vertrouwen kunt ondernemen, zonder jezelf uit te putten.
De angst om te falen... Waarom blijf jij stilstaan?
En dat ik heel graag mijn account zou gebruiken om mijn persoonlijke vooruitgang en verhalen te delen.
De druk was weg. En ik was KAPOT. Ik was op. De dagen nadat ik alles offline gehaald had voelde ik pas hoeveel pijn ik had en hoe extreem mijn klachten waren. Intussen weet ik ook dat warmte alles nog 100x erger maakt (door de diagnose POTS die ik in januari 2025 kreeg).
De volgende stap was hulp zoeken, leren omgaan met mijn klachten en leren ‘zijn’. Vanuit UZ Leuven hadden ze al aangegeven om een gespecialiseerde kiné te zoeken voor mijn chronische pijn en psycholoog voor mijn mentale gezondheid. Die reddende engels heb ik gelukkig gevonden.
Wie ben ik nu eigenlijk?
Ik leerde bewust om te gaan met mijn gedachten, spierspanningen en mijn tijd.
2 maanden lang werkte ik niet, maar schreef ik wel mijn gedachten op. Schrijven werd terug een uitlaatklep, zoals het dat in mijn jeugd en als jong volwassene ook geweest was.
Daarnaast viel er mij nog iets op. Ik begon te voelen hoe bepaalde personen en activiteiten mij veel meer energie kostten dan ze mij gaven. We krijgen veel goedbedoelde tips langs alle kanten, maar op een gegeven moment mag het ook wel stoppen.
Jaren lang heb ik verschillende business coaches ook gevolgd, cursussen gedaan en bijgeleerd rond marketing. En hoe meer ik leerde & ontdekte, hoe verder ik afdwaalde van mezelf. Van mijn eigen waarden & normen, de ondernemer werd een verschillend iemand dan ikzelf als persoon. Ik was vooral aan het ‘doen’ en liefst dan ook nog vele projecten tegelijkertijd. Ik had er genoeg van.
Een schermtijd van HOEVEEL uren?!
Ik veegde alles van tafel wat ik tot nu toe geleerd had en begon bij mezelf.
- Wie ben ik?
- Wie WIL ik zijn?
- Wat zijn de stappen daar naartoe?
- Hoe geraak ik daar?
En in plaats dat ik boeken begon te lezen of podcasts begon te luisteren rond ‘ondernemen in flow’ zette ik mij buiten in de lounge en startte ik met ‘niks doen’. Of ‘zijn’.
Ik heb gevloekt, heeeeel hard gevloekt. Ik installeerde een app op mijn gsm die applicaties zoals instagram, facebook en andere sociale mediakanalen blokkeerde en bijhield hoeveel ik mijn gsm vastnam overdag, vooral als ik eens ‘niks’ aan het doen was.
Ik ga nu een getal delen, ik was blij dat ik zelf neer zat. Op sommige dagen heb ik 261x mijn gsm open geklikt. Dat is echt gigantisch veel. Ik zat vroeger aan een schermtijd van 34u/week. Om efkes te vergelijken, dat is bijna een fulltime job. Ik was ALTIJD online.
En soms heb ik nog zo’n dagen, al is het gelukkig fel gebeterd in de afgelopen 6 maanden.
Verslaafd wil ik niet uitspreken, maar ik besefte wel hoe hard dit mijn leven heeft beinvloed. We zitten als ondernemer heel veel op onze gsm of laptop om te werken, met klanten bezig te zijn en content te maken.
Je wil niet weten hoeveel keer ik gedacht heb ‘oh ik ga wat lezen in de tuin, wat als ik nu mijne camera installeer en dat film?’. Een tijdje heb ik dat gedaan, tot ik besefte ‘ik ben fake aan het ”zijn”. Ook weer niet de bedoeling.
De zin ‘alles is content’ is zowat de zin die ik het meest gehoord heb het afgelopen jaar. En dat geloof ik ook. Maar niet alles HOEFT content te zijn.
Ik geloof erin dat ik mensen meer aan het denken zet als ik een dag niks op mijn stories zet dan een filmpje van mezelf al lezend, met daar een inspirerende quote over.
We vergelijken onszelf heel veel met anderen in het ‘doen’. Maar blijkbaar veel minder in het ‘zijn’, omdat dit ook gewoon amper gedeeld wordt online.
Er wordt vooral naar buiten gekomen met ‘kijk wat ik allemaal doe en kan’ tov ‘kijk wat ik allemaal net niet doe om mezelf te beschermen voor oververmoeidheid, prikkels, druk ’ – want niks doen, daar hangen we nog altijd veel verantwoording tegenover. En bij een hele dag druk zijn, dat wordt zonder verantwoording mega hard aangemoedigd.
Deze hele zoektocht heeft me doen inzien hoe diep de druk om altijd maar ‘aan’ te staan geworteld zit – niet alleen in de maatschappij, maar ook in mezelf. Leren ‘zijn’ in plaats van alleen maar te ‘doen’ was geen makkelijke weg, maar het heeft me zoveel helderheid gegeven.
En misschien herken jij dit ook wel. Daarom wil ik graag drie inzichten met je delen die mij hebben geholpen en die jij misschien ook kan meenemen:
3 tips voor jou!
- Niet alles hoeft content te zijn
Als ondernemer is het verleidelijk om álles wat je doet te vertalen naar content. Maar soms is het krachtiger om gewoon even níks te delen en echt te genieten van het moment. Niet alles wat je doet, hoeft online zichtbaar te zijn. - Leren ‘zijn’ in plaats van altijd ‘doen’
De maatschappij moedigt druk zijn aan, maar luisteren naar je eigen grenzen is veel belangrijker. Neem tijd om stil te staan bij wie jij écht bent en wat jou energie geeft, zonder continu bezig te moeten zijn. - Schermtijd bewust verminderen
Je telefoon of laptop kan onbewust veel energie opslorpen. Bewust omgaan met schermtijd (bijvoorbeeld met apps die je gebruik monitoren of beperken) kan je helpen meer rust en focus te vinden in je dagelijks leven.
Heb je vragen of wil je hier verder over praten? Stuur me gerust een berichtje op Instagram (@alexandra_vermeir).
Wil je meer van dit soort inzichten, maar luister je liever?
Volg dan mijn podcast Anders en Aanstekelijk!